Το πιο δυνατό επιχείρημα όλων όσων επιθυμούν τη βολική προσωρινότητα του στάτους κβο, αντιδρούν με κάθε τρόπο στην επανέναρξη ουσιαστικών συνομιλιών και απορρίπτουν κάθε συμφωνία για λύση του Κυπριακού είναι ότι «και αν συμφωνήσουμε σε όλα με τους Τ/Κ, τίποτε δεν μπορεί να γίνει αν δεν το επιτρέψει η Τουρκία». Και αφού η Τουρκία δεν θέλει τη λύση, ισχυρίζονται ότι είναι μάταιες οι όποιες συζητήσεις με τους Τ/Κ. Ωστόσο το εκκωφαντικό 62,8% του Τουφάν Ερχιουρμάν (ΤΕ) καταρρίπτει αυτόν τον ισχυρισμό. Η επίσημη Τουρκία προσπάθησε να επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα στην τ/κ κοινότητα αποστέλλοντας την παραμονή των εκλογών κρατικούς της αξιωματούχους να μιλήσουν σε συγκεκριμένα μεγάλα χωριά. Είναι δε γνωστό ότι ο Ταγίπ Ερντογάν υποστήριζε τις θέσεις Τατάρ για δύο ανεξάρτητα κράτη και ήταν αντίθετος με τη λύση ομοσπονδίας.
Τα αποτελέσματα των εκλογών δείχνουν πλήρη διάσταση των Τ/Κ με τις θέσεις της Τουρκίας και μια σαφέστατη διάθεση για πλήρη αποστασιοποίηση από τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της σε πλείστους τομείς. Οι Τ/Κ αισθάνονται ως μια οντότητα με δική της προσωπικότητα, με πολιτισμική και θρησκευτική αυτονομία και κυπριακή συνείδηση. Οι παντοειδείς παρεμβάσεις της «μητέρας πατρίδας», από την παιδεία μέχρι τη θρησκεία και τον αθλητισμό και από την οικονομία μέχρι την ενεργειακή εξάρτηση, τους ενοχλούν και το υψηλό ποσοστό του ΤΕ δείχνει ακριβώς τον βαθμό της αντίδρασής τους. Η ερήμην τους επιβολή λύσης που δεν τους είναι επιθυμητή δεν μπορεί να σταθεί στον χρόνο. Η βούληση ενός λαού είναι καθοριστική για τις τύχες του και το μέλλον του. Οι Τ/Κ ψήφισαν ενάντια στα δύο κράτη και υπέρ της ΔΔΟ εντός της ΕΕ.
Ανέκαθεν λέγαμε ότι οι Τ/Κ είναι οι μόνοι με τους οποίους πρέπει να συνεργαστούμε και που μπορούν να βοηθήσουν για το κοινό μας μέλλον. Εναπόκειται πλέον σε μας να αξιοποιήσουμε την κατάσταση όπως διαμορφώνεται, για αμοιβαίο όφελος. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς θα ζητήσει ο ΤΕ στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, γα αυτό επί του παρόντος σχολιάζουμε τις προεκλογικές του τοποθετήσεις. Το πρώτο που ζητά είναι η εκ των προτέρων αποδοχή της πολιτικής ισότητας (ΠΙ). Ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης την έχει επανειλημμένα αποδεχτεί αλλά μόνο στο γενικό και θεωρητικό επίπεδο, χωρίς να διευκρινίζει πώς την εννοεί. Γνωρίζει όμως πολύ καλά τι είπαν τα ΗΕ, ότι ΠΙ δεν είναι η αριθμητική ισότητα αλλά ίση συμμετοχή στην άσκηση της εξουσίας. Στην πράξη σημαίνει εκ περιτροπής Προεδρία και μία θετική ψήφο για τους Τ/Κ. Αυτά αναμένεται να ξεκαθαριστούν πριν αρχίσουν οι ουσιαστικές συνομιλίες. Ακόμη ζητά χρονοδιάγραμμα των διαπραγματεύσεων οι οποίες να μην είναι ανοικτού τέλους και να μην τελειώνουν ποτέ. Περαιτέρω ζητά οι συνομιλίες να συνεχιστούν από εκεί που έμειναν στο Κραν Μοντανά, δηλ. να διαφυλαχθούν τα συμφωνηθέντα σημεία (συγκλίσεις). Το σημείο που επιδέχεται έντονη διαπραγμάτευση είναι η θέση του για μη επιστροφή στο σημερινό στάτους κβο σε περίπτωση ναυαγίου των συνομιλιών. Οι τρεις τουλάχιστον πρώτοι όροι περιλαμβάνονται εντός του συμφωνημένου πλαισίου των ΗΕ, όπως καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και το οποίο επικαλέστηκε πολλάκις ο Ν.Χρ.
Η κατάσταση, όπως παρουσιάζεται τώρα με την εκλογή του ΤΕ, ανοίγει ένα παράθυρο ευκαιρίας, επιτρέπει μια συγκρατημένη αισιοδοξία και οπωσδήποτε οφείλουμε να μην την αφήσουμε να περάσει. Όπως τίθενται τα δεδομένα, επιβάλλεται να διαπραγματευθούμε προβάλλοντας με ειλικρίνεια τις απόψεις μας. Στο μεταξύ και μέχρι την έναρξη των διαπραγματεύσεων, ας δώσουμε δείγματα γραφής ότι πιστεύουμε στην επανένωση και ότι θεωρούμε τους Τ/Κ ως ισότιμους πολίτες με ίσα με εμάς δικαιώματα. Οι μέχρι τώρα διαβεβαιώσεις του ΠτΔ ήταν μόνο ρητορικές και ελάχιστα έχουν γίνει στην πράξη. Θα έλεγε κάποιος ότι τον διευκόλυνε ο Τατάρ με την άτεγκτη στάση του να τον συναγωνίζεται σε αδιαλλαξία. Εκτιμάται ότι η πολιτική του Προέδρου υπήρξε «υποβοηθητική» στον Τατάρ για να αποφύγει συζήτηση επί της ουσίας και με αποτέλεσμα να μην ανοίξει κανένα οδόφραγμα.
Να δείξουμε επιτέλους ότι εννοούμε αυτά που λέμε με έργα, ακόμη και με μονομερή ΜΟΕ υπέρ των Τ/Κ.
