Μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο διαμορφώθηκαν οι συνθήκες για έναν καλύτερο κόσμο. Τα δεινά του πολέμου, ο τεράστιος αριθμός των νεκρών και οι ανυπολόγιστες υλικές ζημιές δημιούργησαν την ανάγκη για διεθνή τάξη και διασφάλιση ειρηνικών συνθηκών. Έτσι τα κράτη προχώρησαν στη δημιουργία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών και έθεσαν διεθνείς κανόνες ώστε να ρυθμίσουν το χάος που προκαλούσε η δύναμη των όπλων.
Ακολούθησε, ωστόσο, ο Ψυχρός Πόλεμος και μια βίαιη διαδικασία αποαποικιοποίησης στα πολλά μέρη του κόσμου. Η δύναμη των όπλων δεν έπαψε να καθορίζει τη μοίρα εκατομμύριων ανθρώπων και αποτελούσε τη σκληρή πραγματικότητα για τους περισσότερους λαούς. Παρ' όλα αυτά, υπήρχε μια διεθνής τάξη πραγμάτων και ο πόλεμος εξαφανίστηκε από ολόκληρες γεωγραφικές περιοχές. Τουλάχιστον η Δύση κατάφερε να γευτεί το όφελος της ειρήνης, της σταθερότητας και της ασφάλειας.
Μέσα σε συνθήκες σταθερότητας και ασφάλειας, οι πολίτες των δυτικών κρατών μπόρεσαν να εκφράσουν διάφορα αιτήματα για μια αξιοπρεπή ζωή και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους. Οι δυτικές δημοκρατίες ωρίμασαν σε βαθμό που άρχισαν να διασφαλίζουν τα δικαιώματα και διαφόρων μειοψηφικών ομάδων. Το βασικά προτάγματα του Διαφωτισμού για υπερίσχυση του ορθού λόγου έναντι των παραλογισμών, κοινωνική πρόοδο και αυτοπραγμάτωση του ανθρώπου αποδεικνύονταν νικητές.
Μέσα σε αυτό το ευνοϊκό περιβάλλον, το πολιτικό προσωπικό κάθε δυτικής χώρας δεν αντιμετώπιζε μεγάλες δυσκολίες ως προς την έκφραση δημόσιου λόγου με ορθολογιστικό περιεχόμενο. Αναδεικνύονταν σοβαροί πολιτικοί ηγέτες, οι οποίοι έσπρωχναν τις κοινωνίες προς ένα καλύτερο μέλλον. Οι γραφικοί, οι τοξικοί και οι παράλογοι δεν είχαν θέση στα πολιτικά συστήματα της Δύσης. Η Δύση αποτελούσε πρότυπο ακόμη και για εκείνα τα κράτη που δεν το παραδέχονταν και όσοι παρέκκλιναν από αυτή την πορεία βρίσκονταν αντιμέτωποι με τον διεθνή αποκλεισμό.
Αυτός ήταν ο πολιτικός κόσμος μέχρι πρότινος. Δεν ήταν ο παράδεισος αλλά μπορούσες να προβλέψεις σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα μιας κατάστασης. Όλα άλλαζαν με ραγδαίο ρυθμό αλλά η πολιτική ζωή είχε τους ρυθμούς της και γινόταν κατανοητή στους περισσότερους. Υπήρχαν οι πολιτικές αξίες και οι ιδεολογίες οι οποίες βοηθούσαν στην οριοθέτηση και την ανάγνωση της πολιτικής πραγματικότητας. Σήμερα αυτός ο κόσμος ξεψυχά στα χέρια μας. Όλοι το νιώθουν, ωστόσο οι περισσότεροι συνεχίζουν να αναλύουν και να συζητούν τη νέα πολιτική πραγματικότητα με χθεσινούς όρους.
Εκείνο που είχε αξία χθες, σήμερα δεν έχει πολιτικό αντίκρισμα. Τα κριτήρια με τα οποία αποφάσιζαν οι πολιτικοί τα προηγούμενα χρόνια δεν ισχύουν. Ο παραδοσιακός δημόσιος λόγος και τα πολιτικά επιχειρήματα που χρησιμοποιούσαν οι πολιτικοί μέχρι χθες, δεν έχουν μεγάλη απήχηση. Εκείνο που ήταν πολιτικά καθιερωμένο, σήμερα είναι ξεπερασμένο. Υπάρχουν σημάδια σε όλο τον δυτικό κόσμο για την έλευση μιας νέας πολιτικής εποχής. Διαμορφώνεται ένας νέος κόσμος, ασχέτως εάν δεν μας ικανοποιεί και δεν υιοθετούμε τη δική του λογική. Αυτός ο νέος κόσμος είναι εκεί και περιμένει να τον κατανοήσουμε και να καταλάβουμε πώς λειτουργεί. Δεν θα ρωτήσει την άποψη μας, ούτε θα κάνει εκπτώσεις. Θα μας επιβληθεί και θα αλλάξει τη ζωή ολόκληρων κοινωνιών.
