Γράφει ο Γιαννάκης Ηρακλέους
• Προσερχόμενος στο Φεστιβάλ Λόφου (αν ήταν ποτέ δυνατόν να λείψει που τα παναΰρκα!) και ερωτηθείς για τα επεισόδια έξω από το Υπουργείο Εξωτερικών, στην εκδήλωση διαμαρτυρίας εναντίον της γενοκτονίας που διαπράττει κατά των Παλαιστινίων ο φίλος του, Βενιαμίν Νετανιάχου, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης είπε ότι το δικαίωμα των πολιτών να διαδηλώνουν είναι απόλυτα σεβαστό (ευκαριστούμεν τον πολλά!). Στη συνέχεια παραπονέθηκε ότι γίνεται συνεχώς κριτική στην Αστυνομία (ζάβαλλι μου!) αλλά πρέπει να σεβαστούμε και λίγο τα μέλη των Σωμάτων Ασφαλείας, σε ποιες συνθήκες λειτουργούν (δηλαδή, λαμβανομένων υπόψη των αντίξοων συνθηκών μέσα στις οποίες εργάζονται, αν σας δώκει κανένας ζαπτιές, πά στα νεύρα του, τζαι κανένα πάτσον, εν τζ’ εν το τέλος του κόσμου τα μαυρογέρημα… ως καλοί χριστιανοί γυρίστε του τζαι την άλλη βούκκα να πάει πάσα κακόν!), και κατέληξε λέγοντας πως «δεν μπορούμε στο τέλος της ημέρας να μην επιτρέπουμε στα Σώματα Ασφαλείας να λειτουργούν στα πλαίσια του νόμου». Στο τέλος της ημέρας, κύριε Πρόεδρε, εκείνο που παλαιότερα συνέβαινε ήταν ότι…ερχόταν η νύχτα, ενώ από τότε που αναθέσατε το Υπουργείο Δικαιοσύνης στον κ. Χαρτσιώτη, άλλως «Εύθικτον», στο τέλος της ημέρας ήρταν… τα μαύρα μεσάνυχτα! Ιδού τι έγραψε ο Ιταλός δημοσιογράφος της εφημερίδας «Il Manifesto», Μασιμιλιάνο Σφρεγκόλα, αυτόπτης μάρτυρας της εκδήλωσης: «Ήταν μια σκόπιμη επίθεση από την Αστυνομία. Απρόκλητη και εντελώς χωρίς λόγο. Τίποτα δεν δικαιολογούσε τη χρήση βίας. Ήταν από τις πιο ήπιες διαδηλώσεις, γεμάτη παιδιά και ηλικιωμένους. Η πιο "προκλητική" κίνηση των διαδηλωτών ήταν ότι φώναζαν «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» κουνώντας παλαιστινιακές σημαίες. Στα χρόνια που καλύπτω διαδηλώσεις ανά την Ευρώπη, δεν έχω ξαναδεί τόσο ερασιτεχνική αντίδραση από την Αστυνομία».
Κοινοποίηση: κυρίους Χαρτσιώτη, Αρναούτη τζαι σε τζείνον που τους εδιόρισε…
• «Μία μόνο γυναίκα εκδήλωσε ενδιαφέρον να καταταγεί εθελοντικά στην Εθνική Φρουρά». Το όνομά της δεν διέρρευσε, εικάζω όμως ότι πρόκειται για μια από τις ακόλουθες: 1) Την κ. Άννα Καρσερά, κουνιάδα του Προέδρου Χριστοδουλίδη, η οποία, ενθουσιασμένη από την παρέλαση, έγραψε πως «η Κύπρος έγινε αστακός», ανοίγοντας έτσι την όρεξη των Τούρκων για αστακομακαρονάδα. 2) Την κ. Συλβάνα, ξαδέρφη της πρώτης κυρίας, την οποία ο ΠτΔ δέχτηκε σε ακρόαση για να συζητήσουν τις ανησυχίες της για το Κυπριακό και η οποία φεύγοντας από το Προεδρικό, με ανάρτησή της στο Facebook, διαβεβαίωσε τους αντιομοσπονδιακούς φίλους της ότι ο Πρόεδρος είναι «βράχος ακλόνητος», οπόταν ηρέμησε, και τους παρότρυνε να τον εμπιστευτούν καθώς «στην πολιτική υπάρχει και η τακτική». 3) Τη συγγένισσα του ΠτΔ που υπηρετούσε στην ΚΥΠ, η οποία απείλησε πολίτη ότι θα βγάλει τα άπλυτά της στη φόρα, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι η ΚΥΠ δεν παρακολουθεί τα τηλέφωνα των πολιτών και 4) Την Ελένη Θεοχάρους, άλλως «Μπουμπουλίνα της Κύπρου»!
• «Πιστεύουν τον κατοχικό ηγέτη και όχι τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας οι οπαδοί της όποιας λύσης», γράφει στον «Φιλελεύθερο» της 5ης Οκτωβρίου συντάκτης που υπογράφει ως «Εξόριστος», προσθέτοντας στη συνέχεια ότι «υπάρχει τρόπος αντιμετώπισής τους», όπως του ανέφερε, λέει, «ειδικός(!) τον οποίο ρώτησε»! Οπαδός ο ίδιος της όποιας μη λύσης, που κάμνει παράλληλα και τον δικηγόρο του Χριστοδουλίδη, μας πληροφορεί τι του ανέφερε για τους οπαδούς της όποιας λύσης ο «ειδικός» τον οποίον επισκέφθηκε, στο περιθώριο -υποθέτω- εξέτασης στην οποία υποβλήθηκε. Παρέλειψε όμως να μας πει, για τη δική του περίπτωση, ο «ειδικός»… είντα χάπια του έγραψε;
• «Building bridges» τιτλοφορείται το βιβλίο το οποίο εξέδωσε το 2022. Και πράγματι, η Καίτη Κληρίδη τα τελευταία 30 χρόνια της ζωής της στο κτίσιμο γεφυρών τα αφιέρωσε. Αγωνιζόμενη για την ειρήνη και την επαναπροσέγγιση. Ένας υπέροχος άνθρωπος που ξεχώριζε για τη σεμνότητά της αλλά και για το θάρρος της γνώμης της. Στο μεγάλο ταξίδι της, τη συνοδεύει η αγάπη όσων είχαν το προνόμιο να τη γνωρίσουν, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Ελαφρύ ας είναι το χώμα που τη σκεπάζει…
