Με σύνθημα «ρίχνουμε φως στη βία, σπάμε τη σιωπή», το United Hellenic Women Club (UHWC) των Βρυξελλών έστειλε ηχηρό μήνυμα ενάντια στην έμφυλη βία κατά των γυναικών. Μέσα από τον μίνι μαραθώνιο αναγνωσμάτων που μεταδόθηκε διαδικτυακά το Σάββατο, 29 Νοεμβρίου, ακούστηκαν συγκλονιστικές μαρτυρίες γυναικών-θυμάτων βίας.
Η δράση συγκέντρωσε περίπου 200 συμμετέχοντες -γυναίκες και άνδρες- από κάθε γωνιά του κόσμου: Ελλάδα, Κύπρο, Βέλγιο, Ολλανδία, Aγγλία, ΗΠΑ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και άλλες χώρες. Όλοι μαζί, ένωσαν τις φωνές τους για να ακουστούν προσωπικές ιστορίες και μαρτυρίες, με στόχο την ευαισθητοποίηση γύρω από την έμφυλη και ενδοοικογενειακή βία. Αναγνώστηκαν κείμενα που μιλούν για τον φόβο και τη σιωπή που βιώνουν πολλές γυναίκες αλλά και για την αντοχή, την αξιοπρέπεια και τον αγώνα για δικαιοσύνη, σεβασμό και ασφάλεια.
Στην πρωτοβουλία συμμετείχαν καλλιτέχνες και πολιτικοί από την Ελλάδα και την Κύπρο. Από τις Βρυξέλλες, μήνυμα ενάντια στη βία κατά των γυναικών απηύθυνε η πρέσβης της Ελλάδας στο Βέλγιο, Σοφία Γραμματά, ενώ ο πρέσβης της Μόνιμης Ελληνικής Αντιπροσωπείας στην ΕΕ, Ιωάννης Βράιλας, καθώς και Έλληνες ευρωβουλευτές συμμετείχαν με την ανάγνωση κειμένων.
Η εκδήλωση εντάσσεται στη συμμετοχή του United Hellenic Women Club στην παγκόσμια εκστρατεία UNITE των Ηνωμένων Εθνών (25 Νοεμβρίου – 10 Δεκεμβρίου 2025), η οποία φέτος επικεντρώνεται στην καταπολέμηση της ψηφιακής βίας κατά των γυναικών.
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η πρόεδρος του UHWC, Θίσβη Εκμετζόγλου, σημείωσε: «Η έμφυλη βία κατά των γυναικών δεν έχει σύνορα και αφορά ανθρώπους από όλα τα κοινωνικά και οικονομικά στρώματα. Ο μίνι μαραθώνιος αναγνωσμάτων πραγματοποιήθηκε για να στηρίξουμε την καμπάνια των Ηνωμένων Εθνών, γιατί η πρόληψη της βίας ξεκινά από την ενημέρωση και τον δημόσιο διάλογο. Είναι, παράλληλα, μια πράξη ενδυνάμωσης για όσους συμμετείχαν γιατί το να μοιράζεσαι μια προσωπική ιστορία μπροστά σε μία κάμερα δεν είναι καθόλου εύκολο».
Το United Hellenic Women Club, με έδρα τις Βρυξέλλες, στοχεύει στην ενότητα και την ενδυνάμωση των Ελληνίδων και Κυπρίων της Διασποράς, μέσα από την ανταλλαγή ιδεών, εμπειριών και δράσεων. Φιλοδοξεί να δημιουργήσει έναν ζωντανό χώρο συνάντησης, όπου κάθε γυναίκα να μπορεί να εμπνεύσει και να εμπνευστεί, ανταποκρινόμενη στις κοινές προκλήσεις του εργασιακού, κοινωνικού και προσωπικού περιβάλλοντος.
«Η μέρα της γιορτής μου με έχει στιγματίσει»
Η Κατερίνα Κώτη, μητέρα της Ντόρας Ζαχαριά, που δολοφονήθηκε στη Ρόδο στα 31 της χρόνια, εκμυστηρεύτηκε πρόσφατα στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων πως ο πόνος και το βάρος που κουβαλά από την απώλεια του παιδιού της είναι οι σύντροφοι της ζωής της.
«Ελπίζω αυτή την ημέρα να σταματήσουμε να τη γιορτάζουμε. Μακάρι να σταματούσε, να μην υπήρχε η ανάγκη να συζητάμε για τις γυναίκες που χάθηκαν. Είναι η ημέρα της γιορτής μου και δυστυχώς με έχει στιγματίσει αυτό το πράγμα, την ημέρα της γιορτής μου να γιορτάζουμε ένα τέτοιο τραγικό γεγονός, αυτή η ημέρα είναι τόσο δύσκολη!».
Όπως η ίδια περιγράφει, η κόρη της προσπάθησε να φύγει από μια σχέση, όμως δεν πρόλαβε να σωθεί, «το παιδί μου πήρε την απόφαση να απομακρυνθεί, ωστόσο δεν κατάφερε να σωθεί, δεν γλύτωσε. Δεν θα σωνόταν εφόσον αυτός το είχε βάλει σκοπό. Μία οικογένεια, η οποία θα μπορούσε να είχε σώσει το παιδί μου, η οποία γνώριζε για το παρελθόν του, θα μπορούσε να είχε κάνει κάτι και να το αποτρέψει».
Παρά τον πόνο, η Κατερίνα Κώτη πιστεύει πως κάτι αρχίζει να αλλάζει. «Νομίζω ότι αρχίζουμε και προχωράμε. Γιατί και οι κοπέλες ακούνε και ξυπνάνε. Κάποια κορίτσια με έχουν σταματήσει στον δρόμο και μου λένε: “Κυρία Κατερίνα, μετά από αυτό που έγινε με την Ντόρα, έχω φύγει από τη σχέση που ήμουνα και είμαι καλά”. Αυτό νομίζω είναι ό,τι καλύτερο».
Διεθνής Ημέρα
Η Διεθνής Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών τιμάται κάθε χρόνο στις 25 Νοεμβρίου, έπειτα από απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ στις 17 Δεκεμβρίου 1999. Η αρχή της ημέρας είναι να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση σε όλο τον κόσμο ότι οι γυναίκες υφίστανται βιασμούς, ενδοοικογενειακή βία και άλλες μορφές βίας.
Ιστορικά, η ημέρα είχε καθιερωθεί ήδη από το 1981 από γυναικείες οργανώσεις, με την ημερομηνία να βασίζεται στην ημερομηνία της δολοφονίας το 1960 των τριών αδελφών Μιραμπάλ, πολιτικών ακτιβιστριών στη Δομινικανή Δημοκρατία. Οι δολοφονίες διατάχθηκαν από τον Δομινικανό δικτάτορα Ραφαέλ Τρουχίγιο (1930–1961).
Σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη:
- 1 στις 3 γυναίκες κάποια στιγμή στη ζωή της θα αντιμετωπίσει σωματική, ψυχολογική ή σεξουαλική βία από τον σύντροφό της.
- 1 στις 5 γυναίκες θα πέσει θύμα βιασμού ή απόπειρας βιασμού
- 40% με 50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο΄ν χώρο εργασίας
- 500.000 με 2.000.000 άνθρωποι στον κόσμο, κυρίως γυναίκες και παιδιά, εκτιμάται ότι διακινούνται παράνομα κάθε χρόνο με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση και την εξαναγκαστική εργασία.
Φέτος, στο πλαίσιο της παγκόσμιας καμπάνιας του UN Women UNiTE to End Digital Violence against All Women and Girls, δόθηκε ιδιαίτερη έμφαση στην αντιμετώπιση της ψηφιακής έμφυλης βίας, η οποία εξελίσσεται σε έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους κινδύνους για γυναίκες και κορίτσια.
Ιδιαίτερα ευάλωτα παραμένουν τα παιδιά και ειδικά τα ασυνόδευτα ανήλικα, τα οποία συχνά εκτίθενται σε διαδικτυακές απειλές, όπως παρενόχληση, μη συναινετική διάδοση προσωπικών δεδομένων και πρακτικές προσέλκυσης με σκοπό την εκμετάλλευση.
