Η χώρα βαδίζει προς τις βουλευτικές εκλογές του Μαΐου του 2026 με τα κόμματα να βγαίνουν από τις εσωτερικές ζυμώσεις και να περνούν σε δημόσιες τοποθετήσεις. Κάποιοι «μετρούν» τις δυνάμεις τους για να είναι υποψήφιοι, άλλοι αποσύρονται αθόρυβα. Οι βασικοί άξονες είναι ήδη ορατοί: Η ανάγκη για πειστική ανανέωση, οι εσωτερικές ισορροπίες παλιών-νέων και ο κίνδυνος διαρροών ή ανεξάρτητων καθόδων.
ΔΗΣΥ: Έγκαιρη προετοιμασία, δύσκολη ισορροπία
Ο ΔΗΣΥ κινήθηκε πρώτος, ολοκληρώνοντας υποψηφιότητες σε όλες τις επαρχίες ως ένδειξη ελέγχου και ετοιμότητας να μπει στην κούρσα με δυναμισμό. Η στρατηγική αυτή δοκιμάζεται από δύο πιέσεις: Τον εσωτερικό ανταγωνισμό και την εξωτερική απειλή. Η άνοδος του ΕΛΑΜ, όπως σημειώνουν αναλυτές, ωθεί το κόμμα σε πιο συντηρητική στροφή για να μειώσει διαρροές.
Στο μωσαϊκό προσώπων, σύμφωνα με ρεπορτάζ του «Π», συνυπάρχουν παλαιοί και νέοι: Η Μαργαρίτα Καϊμακλιώτη στην Αμμόχωστο, ο Αντώνης Στυλιανού στη Λεμεσό και η πρώην υφυπουργός Αναστασία Ανθούση στη Λευκωσία, η οποία παρουσίασε την κάθοδό της ως πράξη προσφοράς. Ο πρώην υπουργός Υγείας, Γιώργος Παμπορίδης, μπαίνει επίσης στη μάχη της Λευκωσίας, ενώ ο πρώην καλαθοσφαιριστής Μιχάλης Κουνούνης κατεβαίνει ως αριστίνδην υποψήφιος στη Λεμεσό.
Υπήρξαν και αποχωρήσεις. Ο Κώστας Γαβριηλίδης, συνιδρυτής της Accept CY, μέλος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας και πρώην προεδρικός επίτροπος για την Κοινωνία των Πολιτών, απέσυρε την υποψηφιότητά του επικαλούμενος τον κίνδυνο διχασμού εντός κόμματος και πόλωσης στην κοινωνία. Η αναπληρώτρια εκπρόσωπος Τύπου Ξένια Κωνσταντίνου, επίσης δεν θα είναι υποψήφια.
Στη Λευκωσία, το ψηφοδέλτιο «κλείδωσε» στους 19 μετά τις αποσύρσεις, με υποψηφίους τους Δημήτρη Δημητρίου, Σάβια Ορφανίδου, Γιώργο Παμπορίδη, Αναστασία Ανθούση, Χαράλαμπο Πετρίδη, Πόλυ Κουρουσίδη, Νεόφυτο Ζάμπα, Μάριο Ηλία, Έλενα Κουσίου, Ανδρέα Κωνσταντίνου, Ζαχαρία Μανιταρά, Χριστάκη Μελετιέ, Κωνσταντίνο Μουντούκο, Χρήστο Πάλλη, Θεόδωρο Τσάτσο, Χριστόφορο Χριστοφόρου και Γιώργο Χρυσάνθου.
Αύριο Τρίτη θα γνωρίζουμε κατά πόσο, με βάση τα επικαιροποιημένα δημογραφικά, οι έδρες της Λευκωσίας θα μειωθούν από 20 σε 19 και θα αυξηθούν της Πάφου από 4 σε 5. Στη Λεμεσό, οι ενδιαφερόμενοι υπερβαίνουν τις διαθέσιμες θέσεις, δεν υπάρχουν αποσύρσεις και οι εσωκομματικές εκλογές φαντάζουν αναπόφευκτες αφού μέχρι και ψηφοδέλτιο έχει τυπωθεί. Η ισορροπία φιλοδοξίας και ενότητας θα κρίνει την πραγματική ετοιμότητα του κόμματος.
ΑΚΕΛ: Ελεγχόμενη ανανέωση, σκληρές αποφάσεις
Για το κόμμα της Αριστεράς, ο στόχος είναι μια επιλεκτική, ελεγχόμενη ανανέωση. Στη Λευκωσία, όπου το κόμμα κρατά έξι έδρες που θέλει να τις υπερασπιστεί, εξετάζονται νεότερα, λιγότερο δοκιμασμένα στελέχη, με τις τελικές λίστες να «κλειδώνουν» έως τα τέλη Νοεμβρίου. Οι Στέφανος Στεφάνου και Χρίστος Χριστοφίδης κατεβαίνουν ξανά, ενώ για τους Γιώργο Λουκαΐδη και Άριστο Δαμιανού, αμφότεροι στην τρίτη τους θητεία, δόθηκαν κατ’ εξαίρεση παρατάσεις. Ο Άνδρος Καυκαλιάς δεν θα διεκδικήσει, αφήνοντας χώρο για νέα πρόσωπα.
Παράλληλα, η Κεντρική Επιτροπή αποφάσισε τον αποκλεισμό του Λεμεσιανού βουλευτή Κώστα Κώστα, που βρίσκεται στη Βουλή από το 2011, βάσει των κανόνων ορίων θητειών και «πολιτικού πυρήνα». Ο Κώστα επέκρινε την απόφαση ως άδικη, ωστόσο απέρριψε τα σενάρια μετακίνησης στο ΑΛΜΑ του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, δηλώνοντας την προσήλωσή του στο ΑΚΕΛ, έστω κι αν η κοινοβουλευτική του πορεία οδεύει προς το τέλος. Η Ειρήνη Χαραλαμπίδου, η οποία επίσης αποκλείστηκε λόγω ορίου θητειών, δηλώνει «πολιτικός πρώτης γραμμής που δεν θα αυτοαπενεργοποιηθεί». Ο γρίφος αναμένεται να απαντηθεί σύντομα.
Στο επαρχιακό πεδίο, το κόμμα κινείται με μείγμα συνέχειας και ανανέωσης: στη Λεμεσό, όπου από τις 12 έδρες κατέχει τρεις, μόνη βέβαιη υποψήφια που θα επαναδιεκδικήσει είναι η Μαρίνα Νικολάου. Για τις κενές θέσεις ακούγονται οι δικηγόροι Αργεντούλα Ιωάννου και Φωτεινή Μιχαηλίδου Χρίστου, η Μελάνη Στέλιου (Κοινωνική Συμμαχία), ο δημοτικός σύμβουλος Αποστόλης Ψαράς και ο συνταξιούχος αστυνομικός Αντώνης Γεωργίου. Στην Αμμόχωστο, όπου το ΑΚΕΛ διατηρεί 3 από τις 11 έδρες, οι Γιώργος Κουκουμάς, Νίκος Κέττηρος και Γιαννάκης Γαβριήλ θα είναι εκ νέου υποψήφιοι, ενώ ως πιθανές προσθήκες προβάλλουν ο αντιδήμαρχος Χρύσανθος Ζαννέτου και η Αθηνά Ζαούρα (Κ.Ε.).
Στη Λάρνακα, από τις έξι συνολικά έδρες το ΑΚΕΛ κρατά μία, με τον Ανδρέα Πασιουρτίδη να διεκδικεί εκ νέου και τον πρώην ποδοσφαιριστή και μέλος της Κοινωνικής Συμμαχίας Πανίκο Ξιούρουππα να εξετάζει σοβαρά την κάθοδο του στις εκλογές. Στην Πάφο, όπου εκλέγονται τέσσερις και το ΑΚΕΛ κατέχει μία έδρα, ο Βαλεντίνος Φακοντής θα είναι ξανά υποψήφιος, ενώ ο πρώην επαρχιακός γραμματέας και εκπαιδευτικός Γιώργος Γιαλλούρης το σκέφτεται, με τα ονόματα των Κώστα Διπλάριου (δημοτικός σύμβουλος) και Μαρίας Νικολάου (ΠΟΓΟ Πάφου) επίσης στο τραπέζι. Τέλος, στην Κερύνεια, όπου εκλέγονται τρεις και το ΑΚΕΛ κατέχει μία έδρα, ο Χρίστος Χριστόφιας δεν δικαιούνται να επανεκδικήσει, αφού μετά την καταστατική τροποποίηση του 2023, οι Επαρχιακοί Γραμματείς και οι Επαρχιακοί Οργανωτικοί Γραμματείς του ΑΚΕΛ δεν μπορούν να είναι υποψήφιοι για τις βουλευτικές εκλογές. Φαβορί για τη διαδοχή του είναι η δικηγόρος Αλεξία Κουνδούρη.
AΛΜΑ: Μεταρρυθμιστική φιλοδοξία χωρίς λίστες
Έντονο ενδιαφέρον συγκεντρώνει το ΑΛΜΑ του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, του τέως Γενικού Ελεγκτή, ο οποίος έχει δηλώσει ότι θα κατέβει, τόσο στις βουλευτικές του 2026 όσο και στις προεδρικές του 2028. Το εγχείρημα αυτοπροβάλλεται ως μεταρρυθμιστική εναλλακτική απέναντι στα εδραιωμένα σχήματα, χωρίς όμως να έχει δημοσιοποιήσει ακόμη αναλυτικά ονόματα ή συνθέσεις ψηφοδελτίων ανά επαρχία. Το κρίσιμο ερώτημα: Θα μετατραπεί η προσωπική αναγνωρισιμότητα Μιχαηλίδη σε αξιόπιστους συνυποψηφίους και δίκτυα στήριξης;
Μικροί παίκτες, μεγάλες κινήσεις
Στη σκακιέρα των μικρότερων κομμάτων, το Volt Κύπρου τροφοδοτεί εσωτερικά σενάρια για υποψηφιότητες χωρίς ακόμη επιβεβαιωμένα ονόματα, ενώ η αναμέτρηση του 2026 είναι υπαρξιακής σημασίας για την επιβίωσή του.
Το ΔΗΚΟ ανανεώνει αθόρυβα τη στρατηγική και τα ψηφοδέλτιά του, με έμφαση σε νεότερα πρόσωπα και τον κεντρώο ρυθμιστικό του ρόλο. Ο Χρίστος Ορφανίδης δεν θα είναι ξανά υποψήφιος στη Λάρνακα. Η κατεύθυνση είναι σαφής: Νεότεροι υποψήφιοι και έμφαση στον κεντρώο ρυθμιστικό ρόλο του κόμματος σε ένα ολοένα πιο πολυκερματισμένο πεδίο.
