Τα νερά της Ανατολικής Μεσογείου ξαναρχίζουν να κοχλάζουν και η περιοχή, μετά τον αναβαθμισμένο γεωπολιτικό της ρόλο λόγω Ουκρανίας, είναι ήδη στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος και των προτεραιοτήτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ελλάδα αναζητεί κομβικό ρόλο στα ενεργειακά, ρόλο που της τον τάζουν οι ΗΠΑ, που όμως για να επιτευχθεί χρειάζονται συνεννοήσεις και συνεργασίες με δύσκολα γειτονικά κράτη - και διευθέτηση ελληνοτουρκικών διαφορών και Κυπριακού (ξαναβράζουν οι μηχανές μετά την εκλογή Έρχιουρμαν). Παρά την επίσημη ρητορική περί «εξαιρετικών σχέσεων» μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου -αυτή ήταν και η απάντηση του κυβερνητικού εκπροσώπου, Κωνσταντίνου Λετυμπιώτη, σε σχετική ερώτηση του «Πολίτη»- στην πραγματικότητα υπάρχουν σημεία τριβής τα οποία δεν κρύβονται.
Ηχηρή απουσία
Την περασμένη Κυριακή, 2 Νοεμβρίου 2025, τελέστηκε το 12ο μνημόσυνο του πρώην Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας και ιδρυτή του Δημοκρατικού Συναγερμού, Γλαύκου Κληρίδη. Στο μνημόσυνο παρευρέθηκε και εκφώνησε τον επιμνημόσυνο λόγο, ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος έκανε στάση στην Κύπρο για κάποιες ώρες, καθοδόν από Κάιρο -όπου βρέθηκε την προηγούμενη ημέρα, Σάββατο 1/11/2025, για τα εγκαίνια του Μεγάλου Αιγυπτιακού Μουσείου στην Γκίζα- προς Αθήνα. Εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Χριστοδουλίδη, o οποίος βρισκόταν στη Γεροσκήπου για το μνημόσυνο του πατέρα του, παρέστη στο εν λόγω μνημόσυνο ο υπουργός Εσωτερικών, Κωνσταντίνος Ιωάννου. Και σε Κύπρο και σε Αθήνα όλοι πρόσεξαν την ηχηρή απουσία του Προέδρου Χριστοδουλίδη - η πρώτη κυρία της Ελλάδας, δεν άντεξε και σχολίασε το γεγονός αρνητικά και μεγαλοφώνως. Ήρθε στην Κύπρο ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, για να παραστεί στο μνημόσυνο του πατριάρχη της Δεξιάς στην Κύπρο, και ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας είχε άλλη δουλειά και απουσίαζε. Στο οποίο μνημόσυνο, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης, πέρυσι, όχι μόνον παρευρέθηκε αλλά μετά την εκκλησία πήγε και στα γραφεία του Δημοκρατικού Συναγερμού στην Πινδάρου για τον καφέ της παρηγοριάς, παρόλο που θεωρείται ότι «πρόδωσε» πολιτικά το κόμμα του για να διεκδικήσει την προεδρία της Δημοκρατίας και η πληγή ήταν -και είναι- ακόμα ανοικτή και αιμάσσουσα.
Δικαιολογίες
Βέβαια, μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι πέρυσι το μνημόσυνο δεν συνέπεσε με εκείνο του πατέρα του Χριστοδουλίδη, διότι φέτος μετακινήθηκε λίγο νωρίτερα αυτό του Κληρίδη για να μπορέσει να παρευρεθεί ο Έλληνας Πρωθυπουργός (ο Κληρίδης πέθανε 15/11/2013). Αλλά, τα μνημόσυνα μπορούν να μετακινούνται και κάτι ανάλογο θα μπορούσε να κάνει και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας γι' αυτό του πατέρα του, εάν ήθελε και υπήρχαν σοβαροί λόγοι για τον ίδιο. Σημειώνεται ότι με επιστολή του προς το Υπουργείο Άμυνας, ο Δημοκρατικός Συναγερμός ζήτησε άγημα/φιλαρμονική της Εθνικής Φρουράς για την υποδοχή του Έλληνα Πρωθυπουργού, το οποίο αρνήθηκε το ΥΠΑΜ, με τη δικαιολογία ότι ήταν ιδιωτική η επίσκεψη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Κύπρο. Το Προεδρικό λέει ότι στο Κάιρο, ο Έλληνας Πρωθυπουργός δεν είπε στον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη ότι την επομένη θα ήταν στην Κύπρο για το μνημόσυνο Κληρίδη - εδώ και έναν μήνα ήταν γνωστό ότι ο Μητσοτάκης θα ερχόταν στο εν λόγω μνημόσυνο. Και ότι δεν μπορούσε να εμφανιστεί περίπου ακάλεστος σε μια εκδήλωση-μνημόσυνο που διοργάνωσε ο Δημοκρατικός Συναγερμός.
Κρίση
Στις 5 Οκτωβρίου 2025, μετά από ένα μπαράζ δηλώσεων και αντιδηλώσεων μεταξύ υπουργών Οικονομικών (ο «κακός» του GSI) και Ενέργειας (ο «καλός» του GSI) της Κύπρου με στελέχη της ελληνικής κυβέρνησης και του ΑΔΜΗΕ, για την ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας - Κύπρου (GSI), ο Κύπριος Πρόεδρος κούνησε το δάκτυλο στην ελληνική κυβέρνηση με βολές κατά του Ανεξάρτητου Διαχειριστή Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας (ΑΔΜΗΕ), δηλώνοντας χαρακτηριστικά: «Αν ο επικεφαλής του ΑΔΜΗΕ νομίζει ότι με επιστολές ή με πληρωμένες καταχωρίσεις εκβιάζεται η κυπριακή κυβέρνηση, προφανώς δεν ξέρει με ποιους έχει να κάνει. Η κυπριακή κυβέρνηση δεν εκβιάζεται από κανέναν επικεφαλής του ΑΔΜΗΕ και η κυπριακή κυβέρνηση είναι εδώ για να στηρίξει μόνο τα συμφέροντα του κυπριακού λαού. Αυτό είναι το ξεκάθαρο μήνυμα προς τον επικεφαλής του ΑΔΜΗΕ». Είναι γνωστό ότι ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΑΔΜΗΕ, Μανούσος Μανουσάκης, μπορεί να είναι κόκκινο πανί για το Προεδρικό, ωστόσο χαίρει της απόλυτης εμπιστοσύνης του Κυριάκου Μητσοτάκη. Στον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη απάντησε ξεκάθαρα, την επομένη, ο Σταύρος Παπασταύρου, υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας της Ελλάδας, διαμηνύοντας ότι ο ΑΔΜΗΕ είναι το ελληνικό κράτος. Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, είπε ότι στην κυπριακή πλευρά διαπιστώνονται «διαρκώς αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα». Αναφέρθηκε στη στάση του υπουργού Οικονομικών της Κύπρου, Μάκη Κεραυνού, ο οποίος, όπως δήλωσε ο κ. Παπασταύρου, «και πριν τη συνάντηση Μητσοτάκη - Χριστοδουλίδη στον ΟΗΕ και την κοινή τους δήλωση για τον GSI, και μετά από αυτή, αμφισβητεί επί της αρχής το έργο. Ένα έργο που έχουν αιτηθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ελλάδα και η Κύπρος [...] Ο GSI κολλάει σε μία διαρκή αμφισβήτηση του έργου. Το 51% του ΑΔΜΗΕ ανήκει στην Ελληνική Δημοκρατία. Η Ελληνική Δημοκρατία δεν εκβιάζει μιλάει μόνο θεσμικά. Αν είναι ποτέ δυνατόν… ». [Open TV, 6/10/2025]
Show μπροστά στις κάμερες
Είχε προηγηθεί «στημένη επίδειξη χαμόγελων και οικειότητας» μπροστά στις κάμερες, ώστε να σταλεί μήνυμα «καλών σχέσεων» μεταξύ Αθηνών - Λευκωσίας. Στις 23 Σεπτεμβρίου 2025, στη Νέα Υόρκη, πραγματοποιήθηκε συνάντηση Χριστοδουλίδη - Μητσοτάκη κατά την οποία συζητήθηκαν και οι διαφορές των δύο πλευρών σε σχέση με το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης, και με στόχο να εκτονωθεί η συσσωρευμένη ένταση της τεταμένης κατάστασης όλου του προηγούμενου διαστήματος. Κατά την έναρξη της συνάντησης και ενώπιον φωτογραφικών φακών και καμερών, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, με εμφανή την προσπάθεια να δείξει ότι είναι χαλαρός και άνετος, ζήτησε από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδας να κάνουν χειραψία, ώστε, όπως είπε, να δείξουν πως το κλίμα που επικρατεί μεταξύ τους δεν ανταποκρίνεται στα δημοσιεύματα του Τύπου.
Ήθελε να έρθει
Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε εκφράσει την επιθυμία να έρθει στο μνημόσυνο του Γλαύκου Κληρίδη, που τελέστηκε την περασμένη Κυριακή - κάποιοι υποστηρίζουν ότι ήθελε να στείλει διάφορα μηνύματα στον Πρόεδρο Χριστοδουλίδη και το περιβάλλον του, αλλά και στην Αθήνα, γιατί αναμένονται εξελίξεις στα ευρωτουρκικά και στο Κυπριακό, καθώς και στα ενεργειακά της περιοχής, γι' αυτό και Ελλάδα και Κύπρος θα πρέπει να είναι καλά προετοιμασμένες, συντονισμένες και… αγαπημένες. Επίσης, ήθελε να κάνει σαφές ότι το αδελφό κόμμα στην Κύπρο είναι ο Συναγερμός - μετά το μνημόσυνο, ο κ. Μητσοτάκης πέρασε από τα γραφεία του ΔΗΣΥ για τον καθιερωμένο καφέ. Χωρίς καμία αναφορά στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο Έλληνας Πρωθυπουργός έστειλε μηνύματα για το Κυπριακό στο λεγόμενο απορριπτικό μέτωπο της Ελλάδας (εντός και εκτός Νέας Δημοκρατίας), αλλά και στον Νίκο Χριστοδουλίδη και σε αυτούς από το περιβάλλον του, που αρχίζουν να δημιουργούν κλίμα που θυμίζει 2004 - π.χ. ροκανίζουν από την πρώτη ημέρα εκλογής του τον νέο ηγέτη των Τουρκοκυπρίων Τουφάν Έρχιουρμαν [δεν απαντούσε στα τηλεφωνήματα του Προέδρου Χριστοδουλίδη (διαρροές Προεδρικού), τον έχει στο περίμενε για συνάντηση ο Ερντογάν, είναι χρήσιμος για την Άγκυρα γι' αυτό τον άφησε να εκλεγεί κ.λπ.]. Ο κ. Μητσοτάκης αναφέρθηκε στην πολιτική διαδρομή του Γλαύκου Κληρίδη, τον πατριωτικό ρεαλισμό που τον διακατείχε και το πολιτικό του ήθος που εκπροσωπούσε.
«Με όλους τους γείτονές μας»
Στις 16 Οκτωβρίου 2025, ο Έλληνας Πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, προανήγγειλε από το βήμα της Βουλής των Ελλήνων την αναβίωση μιας παλαιάς πρότασης για τη δημιουργία ενός φόρουμ των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου (Ελλάδα, Αίγυπτος, Λιβύη, Κύπρος, Τουρκία) για αντιμετώπιση ζητημάτων της περιοχής, όπως το μεταναστευτικό, η προστασία του θαλάσσιου περιβάλλοντος, η συνδεσιμότητα, οι οριοθετήσεις θαλάσσιων ζωνών και η πολιτική προστασία - και με στόχο να προλάβει ενδεχόμενες πρωτοβουλίες τρίτων για την Ανατολική Μεσόγειο: «Η Ελλάδα επιδιώκει τη συνεννόηση με όλους τους γείτονες, το επαναλαμβάνω, με όλους τους γείτονές μας, έχοντας πυξίδα τη νομιμότητα και ιδίως το Δίκαιο της Θάλασσας. Και είναι στις προθέσεις μας, το επόμενο διάστημα, να καλέσουμε όλα τα παράκτια κράτη σε μια κοινή συνάντηση, σε ένα φόρουμ, όπου θα μπορούμε να εξετάσουμε από κοινού όλα όσα μας απασχολούν. Η Ελλάδα δεν έχει να φοβηθεί απολύτως τίποτα από το να καθίσει στο τραπέζι με οποιονδήποτε, για να υπερασπιστεί τις θέσεις της, πάντα με σημείο αναφοράς το Δίκαιο της Θάλασσας». Από την Ελλάδα μεταδόθηκε ότι το ελληνικό ΥΠΕΞ «θα αναλάβει να διερευνήσει τη δυνατότητα και τις προοπτικές ενός τέτοιου σχήματος και σε ποιο βαθμό θα μπορούσε να αποκτήσει μόνιμα χαρακτηριστικά».
Από το φόρουμ στο… μικρό ΝΑΤΟ
Την περασμένη Τρίτη, 4 Νοεμβρίου 2025, στο 21ο Annual Economist Cyprus Summit, ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης άφησε το ακροατήριο άναυδο, κάνοντας αναφορά για ανάληψη κυπριακής πρωτοβουλίας για τη σύσταση ενός οργανισμού ασφάλειας και συνεργασίας στη Ανατολική Μεσόγειο στα πρότυπα του ΝΑΤΟ ή του Οργανισμού και την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), χωρίς να είναι σε θέση να δώσει λεπτομέρειες! «Εργαζόμαστε, και μπορεί να ακούγεται μεγαλεπήβολος ο στόχος, προς την κατεύθυνση ωρίμανσης των αναγκαίων πολιτικών συνθηκών για τη σύσταση ενός περιφερειακού οργανισμού ασφάλειας και συνεργασίας, ενός αν θέλετε ΟΑΣΕ ή ΝΑΤΟ της ευρύτερης Μέσης Ανατολής που θα αναδεικνύει τα οφέλη μέσα από τη συνεργασία όλων μας, μέσα από την προώθηση της περιφερειακής συνεργασίας» είπε χαρακτηριστικά.
Διαφορά φιλοσοφίας
Την πρόθεση του Κύπριου Προέδρου να αναλάβει πρωτοβουλία για σύσταση ενός «μικρού ΝΑΤΟ ή ΟΑΣΕ» στην Ανατολική Μεσόγειο, την υποδέχθηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου με διάφορους τρόπους. Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει ο «Π», σε άλλους τους ήρθε σαν ηλεκτροσόκ, τους προκάλεσε έντονη δυσαρέσκεια, άλλοι ξέσπασαν σε γέλια και το είδαν ως ανέκδοτο - περιμένουν με «αγωνία» τις σχετικές εξηγήσεις που θα δώσει ο Κύπριος Πρόεδρος στην επικείμενη διακυβερνητική σύνοδο των κυβερνήσεων Κύπρου και Ελλάδας. «Η Αθήνα αναγνωρίζει ότι δεν μπορούν να γίνουν κινήσεις στα ενεργειακά αλλά και στα ευρωτουρκικά - που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην επίλυση του Κυπριακού, χωρίς την Τουρκία που έχει αναβαθμιστεί ο ρόλος της με την αλλαγή καθεστώτος στη Συρία αλλά και τις εξελίξεις στη Γάζα, γι' αυτό και την περιλαμβάνει στους σχεδιασμούς. Ακόμα και όταν διαφαίνεται να υπάρχουν… ανυπέρβλητες δυσκολίες, όπως το να βρεθούν σε ένα φόρουμ Τουρκία και Κυπριακή Δημοκρατία, την οποία δεν αναγνωρίζει η Άγκυρα. Από την άλλη, η Λευκωσία σχεδιάζει χωρίς την Τουρκία, προσπαθεί να αφήνει έξω την Τουρκία από τις όποιες διεργασίες και εξελίξεις και συμμαχίες (με ΗΠΑ, Ισραήλ κ.λπ.) και δείχνει να εκμεταλλεύεται τις εσωκομματικές δυσκολίες που έχει ο Μητσοτάκης με Σαμαρά και άλλους της λεγόμενης σκληρής γραμμής στο Κυπριακό, για να δημιουργήσει ‘πατριωτικό κλίμα’. Υπάρχει μια διαφορετική προσέγγιση αναφορικά με τον ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει η Τουρκία, αλλά και των δυνατοτήτων Ελλάδας-Κύπρου. Αυτή η διαφορετική προσέγγιση όχι μόνον δεν βοηθά τα εθνικά θέματα, αλλά κάνει ζημιά. Γι' αυτό και το συντομότερο δυνατόν πρέπει Μητσοτάκης - Χριστοδουλίδης να συνεννοηθούν» επισήμανε στον «Π», διπλωματική πηγή από την Αθήνα.
«Εγώ έχω την ευθύνη του ελληνισμού»
Στην Αθήνα υπάρχει μεγάλη δυσφορία, κυρίως για τους χειρισμούς της Λευκωσίας σε σχέση με το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης και τα παιγνίδια του «καλού και κακού υπουργού» που έπαιξε και συνεχίζει να παίζει ο Κύπριος Πρόεδρος, καθώς και για όσα λέχθηκαν δημοσίως αλλά και παρασκηνιακά, τα οποία τα γνωρίζουν. Η ίδια πηγή τόνισε ότι «δεν είναι ώρα, ο Χριστοδουλίδης να πλασάρει τον εαυτό του ως… ο πρωταγωνιστής περιφερειακός παίκτης της Ανατολικής Μεσογείου. Είναι αστείο κανείς και να το σκέφτεται αυτό, πόσω μάλλον να το λέει κιόλας». Και εξήγησε ότι «ο Μητσοτάκης έχει επίγνωση της εθνικής του ευθύνης, αισθάνεται ότι φέρει το βάρος της ευθύνης ολόκληρου του έθνους και λειτουργεί έχοντας κατά νου ολόκληρο τον ελληνισμό». Αυτό το τελευταίο είναι κάτι το οποίο δεν κρύβει ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας, το λέει συχνά-πυκνά. Στην Κύπρο, έχουν να διηγηθούν μια ενδιαφέρουσα σχετική ιστορία. Επί προεδρίας Αναστασιάδη, όταν η σημερινή πρώτη κυρία -τότε ήταν σύμβουλος του Νίκου Αναστασιάδη για Ευρωπαϊκά θέματα (EU/Sherpa)- αναφέρθηκε σε συμφέροντα της Λευκωσίας και σε συμφέροντα της Αθήνας κ.λπ., ο Πρωθυπουργός Μητσοτάκης της είπε σε έντονο ύφος: «Συγγνώμη, αλλά εγώ έχω την ευθύνη του ελληνισμού».
Τα μηνύματα Μητσοτάκη
[επιμνημόσυνος λόγος στο μνημόσυνο Γλαύκου Κληρίδη]
• «Σε μια εποχή που άλλοι επέλεγαν την εύκολη οδό των συνθημάτων, εκείνος ακολούθησε τον δύσβατο δρόμο της αλήθειας. Ενώ αρκετοί επιδίωκαν το χειροκρότημα εκείνος αναζητούσε λύσεις, με το αποτύπωμα της πολιτικής του αντίληψης να καθρεφτίζει τη Βενιζελική προσέγγιση, η οποία δεν υποτασσόταν στη ροή των γεγονότων, αλλά επιχειρούσε πάντα να τη διαμορφώσει».
• «Αυτός ήταν ο 'φάρος' της πορείας του Γλαύκου Κληρίδη. Τα συμφέροντα της πατρίδας του, που δεν έπαψε να υπηρετεί ούτε μέρα, καθώς ανήκε σε μία γενιά στην οποία ανήκε και ο πατέρας μου, βγαλμένης από τη βοή του αντιφασιστικού πολέμου, αλλά και γαλουχημένη στις μάχες της δημοκρατίας. Ήταν, πράγματι, μια γενιά από άλλο 'μέταλλο'. Δεν είναι, άλλωστε, τυχαίο ότι τους συνέδεε μία βαθιά προσωπική φιλία».
• «Τους ένωνε, όμως, και η θέση ότι ο πραγματικός πατριωτισμός δεν φυλακίζεται στην εύκολη ρητορική. Και αυτό, εξάλλου, αποτελεί και τη δύσκολη επιλογή, μακριά από τις ύβρεις του λαϊκισμού και τα κίβδηλα λόγια που μπορεί να χαϊδεύουν τα αγτιά, αλλοιώνουν όμως την κρίση και τη σκέψη».
• «Αυτό θεωρώ ότι αποτελεί και το πιο κομβικό μάθημα της κληρονομιάς του Γλαύκου. Η πολιτική δεν είναι φήμη και δόξα, σημαίνει αφοσίωση και υπηρεσία, σημαίνει θάρρος και θυσία».
• «Είναι γνωστοί, άλλωστε, οι δεσμοί της παράταξης της οποίας έχω την τιμή να είμαι ο ηγέτης, με τον Δημοκρατικό Συναγερμό που ίδρυσε ο Γλαύκος Κληρίδης. Το ίδιο και η προσωπική μου εκτίμηση, που με ενώνει τώρα με την Αννίτα Δημητρίου, όπως και η γόνιμη συνεργασία που είχα με όλους τους προηγούμενους προέδρους τους Δημοκρατικού Συναγερμού».
• «Επιλέγω να μιλήσω για το παρόν και το μέλλον των κοινών προσπαθειών Κύπρου και Ελλάδας στο τρέχον διεθνές περιβάλλον. Ένα περιβάλλον αστάθειας, διαρκών ανατροπών, με νέα κρίσιμα στοιχήματα και για τις δύο μας χώρες. Στοιχήματα τα οποία μπορούμε, ωστόσο, πλέον να τα αντιμετωπίζουμε οπλισμένοι με τις δικές μας δυνατότητες και στηριγμένοι στις δικές μας συμμαχίες, τις οποίες και μεθοδικά οικοδομούμε».
• «Στις μέρες μας τα δύο κέντρα του ελληνισμού αποτελούν τους ισχυρότερους 'φάρους' σταθερότητας στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο. Αποτελούν επίσης δύο ευρωπαϊκά κράτη που αναπτύσσουν την οικονομία τους πολύ ταχύτερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, δύο ευρωπαϊκά κράτη τα οποία μειώνουν το χρέος τους ταχύτερα από οποιαδήποτε άλλη χώρα στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Και, ακόμα, δύο κράτη που θωρακίζουν την άμυνά τους, μετέχοντας παράλληλα στη διαμόρφωση του νέου ενεργειακού χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου με σημαντικά έργα ηλεκτρικής διασύνδεσης».
• «Αθήνα και Λευκωσία συμβαδίζουν με απόλυτη ταύτιση στον ίδιο δρόμο, με συνέπεια και με αποφασιστικότητα, επιτυγχάνοντας μάλιστα, μετά το Κραν Μοντανά και μία μακρά περίοδο αδράνειας, την επανέναρξη των άτυπων συζητήσεων για το Κυπριακό υπό τη σκέπη του ΓΓ του ΟΗΕ. Μία εξέλιξη στην οποία και η Ελληνική Δημοκρατία συνέβαλε καθοριστικά, πάντα σε σύμπνοια με την κυβέρνηση της Κυπριακής Δημοκρατίας».
• «[...] Στην εξωτερική πολιτική, θετικές εξελίξεις προκύπτουν μόνο με την ενεργή διπλωματία, όχι με στασιμότητα που οδηγεί στην παγίωση των κακώς κειμένων και τελικά στην περιθωριοποίηση».
• «Η εμπειρία του Κληρίδη και το απόσταγμα των τελευταίων δεκαετιών μας διδάσκουν ότι η καθήλωση μπορεί τελικά να συνεπάγεται οπισθοχώρηση, αλλά και ότι πίσω από τις κορώνες ψευτοπατριωτισμού του παρόντος κρύβονται συχνά οι αποτυχίες του μέλλοντος. Δεν τις έχουμε ανάγκη, ούτε στη Λευκωσία ούτε και στην Αθήνα. Ανάγκη έχουμε τον πατριωτισμό της ευθύνης, του ρεαλισμού και του αποτελέσματος».
• «Τιμούμε λοιπόν σήμερα έναν από τους λίγους ηγέτες των οποίων η φωνή μπορεί πια να σίγησε, όμως τα νοήματα που εξέπεμψε ηχούν ακόμα πολύ δυνατά, ιδίως γιατί η ιστορία ξεπερνά τελικά τα εφήμερα χειροκροτήματα, καταγράφοντας τελικά μόνο τις δύσκολες, τις καθοριστικές αποφάσεις. Όπως προσπερνά και τους στιγμιαίους δημαγωγούς, για να καταστήσει μόνιμα επίκαιρους τους οραματιστές, εκείνους που μετείχαν τελικά στην εξέλιξή της».
• «Αποτελεί μάλλον και το μεγαλύτερο παράσημο για έναν πολιτικό: να τον μνημονεύουν ως οδηγό δράσης σε προκλήσεις που έπονται της δικής του ζωής, όχι γιατί κέρδισε όλες τις μάχες, αλλά γιατί δεν δείλιασε να τις δώσει. Ούτε γιατί δεν απέφυγε λάθη, σίγουρος όμως ότι διεκδίκησε το σωστό. Και πάντως, αν δεν έδωσε όλες τις απαντήσεις, δεν δίσταζε να θέσει τις καίριες ερωτήσεις».
• «Ο ιδανικός φόρος τιμής στη μνήμη του Γλαύκου Κληρίδη είναι να ξαναδιαβάσουμε τη διαδρομή του με τη ματιά του σήμερα, αντλώντας διδάγματα από αυτήν και προσαρμόζοντας με τόλμη και αυτοπεποίθηση την τακτική μας στην υπηρεσία του μεγάλου στόχου που μας ενώνει με εκείνον: μία ενωμένη και ειρηνική Κύπρο».
