Μετά την εκλογή Ερχιουρμάν υπάρχει μια ορθή, κατά την άποψή μας, εντύπωση ότι το Κυπριακό θα μπορούσε να μπει στις κατάλληλες ράγες με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε έναν νέο γύρο ουσιαστικών διαπραγματεύσεων. Αυτές τις μέρες, ωστόσο, νομίζουμε ότι απαιτείται περισσότερη υπομονή από όλους, παρά συναισθηματικές δηλώσεις. Τα πέντε χρόνια Τατάρ στην ηγεσία των Τ/Κ έχουν οδηγήσει σε αποτελμάτωση και κυρίως στην εντύπωση ότι τίποτε δεν μπορεί να γίνει στο Κυπριακό.
Θεωρούμε ότι σε πρώτη φάση, χωρίς πολλές δημόσιες τοποθετήσεις, οι δύο ηγέτες θα πρέπει να συναντηθούν και να βρουν ένα modus operandi.
Οι δημόσιες δηλώσεις αυτή τη στιγμή δεν βοηθούν αφού τυγχάνουν διαφορετικών αναγνώσεων από διαφορετικά ακροατήρια.
Τόσο ο Νίκος Χριστοδουλίδης όσο και ο Τουφάν Ερχιουρμάν, είτε το επιδιώκουν είτε όχι, οι δηλώσεις τους προσφέρονται για σχολιασμό και στο τ/κ και το ε/κ ακροατήριο. Την ίδια στιγμή απευθύνονται στη διεθνή κοινότητα, ενώ ταυτόχρονα κάθε λέξη του Τουφάν Ερχιουρμάν αναλύεται εξονυχιστικά από το Υπουργείο Εξωτερικών στην Άγκυρα.
Είναι κατανοητό από όλους ότι δεν μπορούν να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις χωρίς τη συνεννόηση με την Άγκυρα. Από την άλλη, είναι αντιφατικό να λέει κάποιος ότι επιδιώκει ΔΔΟ με βάση το κεκτημένο των μέχρι συνομιλιών αλλά να θεωρεί ότι οι τουρκικές εγγυήσεις παραμένουν. Η Τουρκία στο Κραν Μοντανά αποδέχτηκε τη θέση του Αντόνιο Γκουτέρες ότι οι εγγυήσεις του 1960 δεν είναι βιώσιμες και επιπλέον δέχτηκε ότι θα πρέπει τουλάχιστον να καταργηθεί το δικαίωμα μονομερούς επέμβασης στην Κυπριακή Ομοσπονδιακή Δημοκρατία.
Από την άλλη, ο Νίκος Χριστοδουλίδης δεν μπορεί να δηλώνει έτοιμος να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις απ' εκεί που έμειναν στο Κραν Μοντανά, αλλά να ασκεί βέτο στην ΕΕ για αποκλεισμό της Τουρκίας από την ευρωπαϊκή άμυνα και την ίδια στιγμή να διεκδικεί την άρση του τουρκικού βέτο για ένταξη της Κύπρου στο ΝΑΤΟ.
Η εκλογή Ερχιουρμάν έγινε με την ανοχή της Τουρκίας και ίσως αυτό στέλνει το μήνυμα ότι η Άγκυρα είναι έτοιμη για πλήρη αναστροφή κλίματος στο Κυπριακό. Αν όλοι προσδοκούν σε έναν νέο και ουσιαστικό διάλογο, τότε αυτό που όλοι χρειαζόμαστε είναι λιγότερα λόγια και περισσότερα έργα.
